De klacht betreft de promo voor de aflevering ‘De taal van de vogel’ van de politieserie ‘Russen’, welke is uitgezonden op 18 oktober 2002 rond 19.00 uur. De promo is niet geclassificeerd, wat impliceert dat de promo geen schadelijke elementen bevat. De promo vermeldde de classificatie 12 jaar en ouder (12), afgeleid van het hoofdproduct.
Klaagster geeft aan dat de promo gruwelijke, bloederige en beangstigende beelden bevat. Op dat tijdstip (19.00 uur) kijken veel jonge kinderen televisie.
Beklaagde is van mening dat zij met de uitzending van de promo om 19.00 uur volledig conform de regelgeving van het NICAM, in het bijzonder artikel 3 Deelreglement Televisie, heeft gehandeld. Pas wanneer na beoordeling het programmaonderdeel niet schadelijk wordt bevonden voor personen van alle leeftijden hoeft de omroep geen verdere actie te ondernemen. Aangezien een promo gezien moet worden als een programmaonderdeel is artikel 3 van toepassing. De promomaker heeft daarbij op het volgende gelet:
. In de promo is er weliswaar sprake van een lijk, bloed en een bange persoon, echter er is geen sprake van een zodanige combinatie van deze elementen dat die volgens de aanwijzingen van NICAM aanleiding geeft tot verplichte classificatie.
. Er is geen zichtbaar geweld te zien, noch indringende geweldsacties. Er zijn geen beelden te zien van verwondingen ten gevolge van zichtbare geweldsacties.
. Er is geen combinatie van beeld en extreem angstaanjagende muziek. De promomaker heeft bewust geen angstaanjagende muziek onder de beelden gezet om zo een eventueel angstaanjagende promo te voorkomen.
. De persoon die in de promo voorkomt is geen angstige persoon als gevolg van ongelukken, rampen of oorlogen, noch als gevolg van geweldsacties van andere levende wezens. De persoon in de promo is verstandelijk gehandicapt en gedraagt zich aldus, maar heeft niets met angst te maken, zoals door het NICAM bedoeld.
. Het bloed dat in de promo te zien is, gaat niet gepaard met beelden van ernstige verwondingen, zoals uitspattend bloed, doorgesneden kelen of afgerukte ledematen. Daar waar het gaat om een lijk is het niet close in beeld, noch zijn dergelijke verwondingen, zoals boven omschreven te zien.
Doordat de beklaagde volgens de regels en het beleid van het NICAM heeft gehandeld, is beklaagde niets te verwijten en kan van een waarschuwing of sanctie volgens beklaagde geen sprake zijn. Beklaagde heeft volledig te goeder trouw gehandeld.
De KC is van oordeel dat de vragen 3.3.2 (Komen er verwondingen voor in de productie?) en 3.4.1 (Spelen de angstwekkende situaties zich af in een voor kinderen alledaagse omgeving?) bevestigend beantwoord hadden moeten worden. Dat brengt de classificatie van de promo op Meekijken Gewenst met kinderen jonger dan zes jaar (MG6) op basis van angst. Beklaagde heeft ten onrechte nagelaten de promo te classificeren.
Uitspraak van de KC op 24 februari 2003: De KC acht de klacht van klager ongegrond, voor zover deze heeft geklaagd over het te vroege uitzendtijdstip van de promo voor de serie ‘Russen’. Beklaagde heeft wel ten onrechte nagelaten de promo te classificeren, wat deze klacht op dit punt wel gegrond maakt.
De KC gaat echter niet over tot het opleggen van een sanctie, noch tot een veroordeling in de kosten van de behandeling nu het de eerste keer is dat er een klacht tegen beklaagde ten aanzien van een promo –gedeeltelijk- gegrond wordt verklaard en bovendien het beleid ten aanzien van promo’s, commercials en trailers door het NICAM overzichtelijk is weergegeven in de diverse reglementen.