Beslissing van de Klachtencommissie van het Nederlands Instituut voor de Classificatie van Audiovisuele Media (NICAM)
Audiovisuele productie: bioscoopfilm ‘Brüno’, hierna te noemen: de Film1. De procedure
Klager heeft bij e-mail van 12 juli 2009 een klacht ingediend over de Film. De voorzitter van de Klachtencommissie heeft de klacht conform artikel 5 lid 1 Klachtenreglement van het NICAM getoetst en bepaald dat de klacht in behandeling kan worden genomen.Beklaagde heeft tegen de klacht verweer gevoerd bij e-mail van 16 juli 2009. De Klachtencommissie heeft de klacht behandeld in haar vergadering van 22 juli 2009.Klager noch Beklaagde heeft, na deugdelijke oproeping, gebruik gemaakt van de mogelijkheid zijn/haar standpunt mondeling toe te lichten.
2. De bestreden audiovisuele productie
De film gaat over Brüno, een Oostenrijkse modeverslaggever, die beroemd wil worden in Amerika.De Film is door Beklaagde geclassificeerd met behulp van het toen geldende NICAM classificatieformulier. De leeftijdsclassificatie is uitgekomen op 'let op met kinderen tot 12 jaar' op basis van de inhoudscategorieën geweld ('vuistje'), seks ('voetjes'), discriminatie ('poppetjes') en grof taalgebruik ('schreeuwend mannetje').
3. De klacht
Klager is van mening dat de classificatie van 12 jaar te laag is voor de Film. De Film gaat over seks. Er zijn vele voorbeelden waar zelfs volwassenen rode oren van krijgen. Zo is er een scène waarin een orale bevrediging wordt uitgebeeld, zonder dat een partner zichtbaar is. Ook zijn er flessen champagne in een achterste te zien, dildo's en complete orgies. Klager heeft hiervan niets gezien in de trailer op internet. Hij is halverwege de film weggegaan. Klager vindt zijn zoon van 13 jaar te jong voor de Film. De Film is zeer vulgair.
4. Het verweer
In haar verweerschrift voert Beklaagde het volgende aan. Beklaagde is van mening dat 'geschiktheid' en 'schadelijkheid' door elkaar gehaald worden. Ouders vinden het waarschijnlijk niet leuk dat geslachtsdelen zo openlijk getoond worden in de Film en dat er duidelijk seksscènes te zien zijn, maar dat is eigenlijk een andere kwestie en heeft meer te maken met opvoeding. Wat de Kijkwijzer-classificatie betreft, gaat het er alleen om of deze scènes schadelijk zijn voor kinderen tussen de 12 en 16 jaar en dat is volgens Beklaagde - gezien de vragenlijst - niet het geval.De vraag waar het volgens Beklaagde om draait is vraag 4.1.5. ' Zijn er tijdens de seksuele handelingen details van genitaliën zichtbaar?' en het antwoord hierop is nee. Er zijn wel degelijk seksuele handelingen te zien, maar op dat moment (orgie-scène) zijn er nooit genitaliën zichtbaar en op het moment dat er wel genitaliën in beeld zijn, vinden er geen seksuele handelingen plaats. Beklaagde heeft hier zeer nauwkeurig op gelet en twee ervaren codeurs op kantoor kwamen tot dezelfde conclusie.
Indien Beklaagde bij vraag 4.1.2 van de vragenlijst. zou hebben gescoord dat er 'vaak' seksuele handelingen plaatsvinden, dan zou de Kijkwijzer-classificatie inclusief pictogrammen hetzelfde blijven.Als ouders het goed vinden dat hun kind naar Brüno gaat, zonder zich te oriënteren wat voor soort film het is, terwijl de Kijkwijzer-classificatie duidelijk aangeeft dat er seks in de Film voorkomt, moeten de ouders daar niet later een probleem van maken. De Kijkwijzer-classificatie is 12 jaar met wel vier pictogrammen. Dit lijkt Beklaagde een goede en duidelijke waarschuwing.Dat volgens klager de film ‘zeer vulgair’ is en dat ‘zelfs sommige volwassenen er rode oren van krijgen', is naar de mening van Beklaagde subjectief. Dit is een kwestie van smaak. In de door klager genoemde scènes is geen echte seks te zien. Evenmin zijn geslachtsdelen te zien. Bij de ‘orgies' zijn de geslachtsdelen afgeschermd.Dat de trailer, zoals Klager stelt, geen goed beeld zou geven van het soort film, heeft niets te maken met hetgeen uiteindelijk in de hele bioscoopfilm is te zien. De huidige Kijkwijzer-classificatie geeft onder andere aan dat er seks in de Film zit. Klager had naar de mening van Beklaagde kunnen opmaken naar wat voor soort film hij ging.
Indien de Klachtencommissie desondanks tot de conclusie zou komen dat de classificatie van deze Film 16 zou moeten zijn, dan is de vragenlijst niet correct en moet deze derhalve worden aangepast.
5. Het oordeel van de Klachtencommissie
De Klachtencommissie heeft het thans geldende classificatieformulier zelf toegepast op de Film en behandelt hieronder de relevante vragen.
Ten aanzien van de inhoudscategorie geweld is de Klachtencommissie van mening dat vraag 2.2.1. (Komen er in de productie één of meerdere vormen van fysiek geweld voor?) met ‘1 keer of vaker’ beantwoord moet worden.Vraag 2.3.1. (Zitten er geweldsacties in die indringend zijn?) moet met ‘nooit’ beantwoord worden. De Klachtencommissie doelt hierbij onder andere op de scène, waarin Brüno door een vrouw met een zweep geslagen wordt. In de toelichting op de vragenlijst staat dat bij indringende geweldsacties de kijker de indruk krijgt dat het geweld hard aankomt en dat dit ook de bedoeling van de agressor is. De Klachtencommissie is van oordeel dat niet goed zichtbaar is of het geweld hard aankomt bij Brüno.Vraag 2.4.1. (Zijn er beelden van verwondingen ten gevolge van zichtbare geweldsacties?) moet met '1 keer of vaker' beantwoord worden. De Klachtencommissie wijst hierbij op de scène waarbij Lutz en Brüno vechten en er bij Lutz bloed bij zijn mond zichtbaar is. Deze verwondingen zijn niet ernstig in de zin van de vragenlijst van Kijkwijzer, zodat vraag 2.4.2. (Zijn er beelden van ernstige verwondingen ten gevolge van zichtbare geweldsacties?) met ‘nooit’ beantwoord moet worden.
De combinatie van geweld dat uitvoerbaar is maar niet indringend en dat niet leidt tot ernstige verwondingen brengt de classificatie van de Film voor de inhoudscategorie geweld op 6.
Ten aanzien van de inhoudscategorie angst is de Klachtencommissie van mening dat vraag 3.5.1. (Komen er beelden van verwondingen in de productie voor?) met ‘1 keer of vaker’ beantwoord moet worden. De Klachtencommissie verwijst hierbij naar de scène waarbij Lutz en Brüno vechten en bij Lutz bloed bij zijn mond zichtbaar is. Vraag 3.12.1. (Spelen de angstwekkende situaties zich af in een realistische omgeving?) moet eveneens met ‘1 keer of vaker’ beantwoord worden. Daardoor komt de classificatie voor de inhoudscategorie angst op 6.
Ten aanzien van de inhoudscategorie seks is de Klachtencommissie de mening toegedaan dat vraag 4.1.1. (Komt er in de productie seksueel georiënteerd taalgebruik voor?) met ‘1 keer of vaker' beantwoord moet worden. De Klachtencommissie heeft seksueel georiënteerd taalgebruik geconstateerd, zoals, maar niet beperkt tot, het gesprek dat Brüno voert met een man op de swingersparty over mogelijke seksuele standjes en het gesprek dat Bruno heeft met een man en vrouw die seks hebben. .
Vraag 4.1.2. (Hoe vaak zijn er seksuele handelingen zichtbaar?) moet met ‘1 of enkele keren’ beantwoord worden. Onder seksuele handelingen wordt in de vragenlijst verstaan: alle handelingen die erop gericht zijn de actor zelf, een andere persoon in de productie of de kijker op te winden. De Klachtencommissie wijst hier onder andere op de swingersparty, waar een aantal stellen seks met elkaar hebben.Vraag 4.1.3. (Komen het seksueel taalgebruik en de seksuele handelingen bij elkaar opgeteld vaak voor?) moet met 'ja' beantwoord worden.Vraag 4.1.4. (Zijn de seksuele handelingen op nadrukkelijke wijze in beeld gebracht?) moet met ‘1 of enkele keren’ beantwoord worden. De Klachtencommissie doelt hierbij op bovengenoemde swingersparty.Vraag 4.1.5. (Zijn er tijdens de seksuele handelingen details van genitaliën zichtbaar?) moet met ‘1 keer of vaker’ beantwoord worden. De Klachtencommissie is van mening dat de scène, waarin mannelijke geslachtsdelen in een kruimeldief te zien zijn, een seksuele handeling is, die bedoeld is om Brüno en zijn partner op te winden. Deze scène komt bovendien voor in een aaneenschakeling van beelden van seksuele handelingen.
Bovenstaande beantwoording leidt tot de classificatie 16 op basis van seks.
Ten aanzien van de inhoudscategorie discriminatie is de Klachtencommissie van oordeel dat vraag 5.1.1. (Komen er in de productie discriminerende en/of seksistische uitingen of gedragingen voor?) met '1 keer of vaker' beantwoord moet worden. In de Film wordt onder andere gezegd: ‘gore nicht’, ‘gore fucker’ en ‘vieze gore kontneuker’.De Klachtencommissie is van mening dat hier sprake is van een uiting, waarin bepaalde bevolkingsgroepen als inferieur worden afgeschilderd op basis van seksuele geaardheid.
Vragen 5.1.2. (Worden de discriminerende uitingen of gedragingen geneutraliseerd doordat de discriminatie expliciet wordt afgeraden?) en 5.1.3. (Worden alle discriminerende uitingen en gedragingen gedaan door een niet serieus te nemen antiheld in een comedy?) moeten met 'nee' beantwoord worden.
Bovenstaande beantwoording leidt tot de classificatie 12 op basis van discriminatie.
Vraag 7.1.1. (Komt er in de productie grof taalgebruik (vloeken, schuttingtaal) voor?) moet met ' 1 keer of vaker' beantwoord worden. De Klachtencommissie neemt daartoe onder andere in aanmerking de hierboven bij vraag 5.1.1 genoemde uitlatingen.
De overige inhoudscategorieën zijn op de Film niet van toepassing.
6. De beslissing van de Klachtencommissie
Gelet op het hiervoor overwogene acht de Klachtencommissie de klacht gegrond. De classificatie van de Film dient uit te komen op 16 op basis van seks en grof taalgebruik.
De Klachtencommissie gaat conform artikel 13 lid 1 onder C Klachtenreglement van het NICAM over tot het opleggen van een boete aan Beklaagde. Bij de berekening van de onderhavige boete is de Klachtencommissie uitgegaan van de Sanctierichtlijn,d.d. 15 november 2004. Daarbij is mede van belang dat er in eerdere uitspraak (‘Nanny Mc Phee’, klachtnummer: 060223.04) jegens Beklaagde een sanctie is opgelegd.
De onderhavige overtreding valt binnen de categorie A ‘Inhoudelijke overtredingen’; de Film is verkeerd geclassificeerd. Beklaagde is een landelijk opererende filmdistributeur, waarvoor elke punt € 2.000, - bedraagt.
Nu de leeftijdscategorie verhoogd wordt van 12 naar 16 op basis van één inhoudscategorie (seks), brengt dit voor Beklaagde een boete met zich mee van € 2.000, -.
Gezien het feit dat er sprake is van een spoedprocedure omdat de Film momenteel in de bioscopen draait, heeft de Klachtencommissie Beklaagde op de dag van de zitting, 22 juli 2009, telefonisch en per email op de hoogte gesteld van deze uitspraak. Beklaagde heeft vanaf de dagtekening van de begeleidende brief bij deze uitspraak twee weken de tijd om alle maatregelen te nemen die ertoe leiden dat de onjuiste leeftijdsclassificatie 12 ongedaan wordt gemaakt en wordt omgezet in de leeftijdsclassificatie 16 in combinatie met de inhoudspictogrammen voor seks en grof taalgebruik.
Conform artikel 15 lid 2 Reglement van Klachten heeft de Klachtencommissie de bevoegdheid om al dan niet op verzoek van één der partijen, haar eigen beslissing, voor zover naar haar oordeel redelijkerwijs noodzakelijk, uitvoerbaar bij voorraad te verklaren. Dit betekent dat er aan haar beslissing direct gevolg dient te worden gegeven. In de onderhavige kwestie ten aanzien van de film ‘Brüno’, en eigenlijk in alle gevallen waar een bioscoopfilm in het geding is, is de Klachtencommissie de mening toegedaan dat het in redelijkheid noodzakelijk is om van deze bevoegdheid gebruik te maken. Op deze manier wil de Klachtencommissie voorkomen dat de gewraakte film met een onjuiste classificatie in de bioscopen draait en in de follow up van DVD en Video met verkeerde classificaties en pictogrammen op de markt wordt gebracht.
Partijen hebben, voor zover zij in het ongelijk zijn gesteld, de mogelijkheid tegen deze uitspraak beroep aan te tekenen bij de Commissie van Beroep van het NICAM. Het beroepschrift dient binnen vier weken na dagtekening van de uitspraak van de Klachtencommissie schriftelijk bij de secretaris van de Commissie van Beroep te worden ingediend. Het adres luidt: NICAM, Commissie van Beroep, Postbus 322, 1200 AH Hilversum.
Hilversum, 3 augustus 2009
Beslissing van de Commissie van Beroep van het Nederlands Instituut voor de Classificatie van Audiovisuele Media (NICAM)
1. De uitspraak van de Klachtencommissie
Bij beslissing van 3 augustus 2009 heeft de Klachtencommissie van het NICAM de klacht van Klager in eerste aanleg d.d. 12 juli 2009 met betrekking tot de Film beoordeeld. De klacht richt zich op de inhoudscategorie seks. Klager in eerste aanleg heeft aangegeven de classificatie ‘let op met kinderen tot 12 jaar’ (12) te laag te vinden voor de Film. De Film is zeer seksueel met tal van voorbeelden, zoals een scène waarin een orale bevrediging wordt uitgebeeld, champagneflessen in achtersten, dildo’s en complete orgies. Uit de trailer blijkt dit geenszins. Klager vond het een zeer vulgaire film.
De Film is op 13 mei 2009 door Opposant geclassificeerd aan de hand van classificatieformulier 6.2 en is uitgekomen op 12 op basis van de inhoudscategorieën geweld, seks, discriminatie en grof taalgebruik.
De Klachtencommissie heeft Klager ontvankelijk, en de klacht gegrond verklaard. Om de juiste classificatie vast te kunnen stellen, heeft de Klachtencommissie het huidige classificatieformulier, versie 6.2, zelf op de Film toegepast. De classificatie van de Film is geworden ‘let op met kinderen tot 16 jaar’ (16) op grond van de inhoudscategorie seks, met als toevoeging grof taalgebruik. De Klachtencommissie is hierop uitgekomen doordat zij vraag 4.1.5. ‘Zijn er tijdens de seksuele handelingen details van genitaliën zichtbaar?’ positief heeft beantwoord. Zij doelt daarbij op de scène met de kruimeldief waarin de penis van Brüno in beeld is.
Tevens heeft de Klachtencommissie geoordeeld dat de classificatie van de inhoudscategorie geweld van 12 jaar naar ‘let op met kinderen tot 6 jaar’ (6) moet worden teruggebracht, omdat zij het geweld in de scène waarin Brüno met een zweep wordt geslagen niet indringend heeft geacht.
De classificatie van de inhoudscategorie discriminatie is ongewijzigd op 12 jaar gebleven.
De Klachtencommissie is conform artikel 13 lid 1 onder C Klachtenreglement overgegaan tot het opleggen van een boete aan Opposant, nu er in een eerdere uitspraak, ‘Nanny Mc Phee’ (klachtnummer: 060223.04) jegens Opposant een klacht gegrond is verklaard en een sanctie is opgelegd.
Bij de berekening van de boete is de Klachtencommissie uitgegaan van de Sanctierichtlijn d.d. 15 november 2004. De onderhavige overtreding valt binnen de categorie A ‘Inhoudelijke overtredingen’; de Film is verkeerd geclassificeerd. Opposant is een landelijk opererende filmdistributeur, waarvoor één punt € 2000, - is. Nu de leeftijdsclassificatie verhoogd is van 12 naar 16 op basis van één inhoudscategorie, namelijk seks, is de boete uitgekomen op € 2000, -.
Opposant heeft van de Klachtencommissie vanaf de dagtekening van de begeleidende brief bij de uitspraak twee weken de tijd gekregen om alle maatregelen te nemen die ertoe leiden dat de classificatie 12 wordt omgezet in de leeftijdsclassificatie 16 met bijbehorende pictogrammen. Conform artikel 15 lid 2 Klachtenreglement heeft de Klachtencommissie haar beslissing uitvoerbaar bij voorraad verklaard.
Afschrift van deze beslissing is aan partijen verzonden op 3 augustus 2009. De beslissing van de Klachtencommissie is -gezien het spoedeisende karakter van de zaak- reeds op 22 juli 2009 telefonisch aan Opposant doorgegeven.
2. De procedure in hoger beroep
Opposant is van de beslissing van 3 augustus 2009 in beroep gegaan bij beroepschrift van 3 augustus 2009, bij de Commissie van Beroep op dezelfde dag binnengekomen.
De Commissie van Beroep heeft het beroep behandeld tijdens haar zitting van 25 augustus 2009, alwaar namens Opposant drie vertegenwoordigers zijn verschenen.
Klager in eerste aanleg heeft op verzoek van het bureau van het NICAM alsnog te reageren op het beroepschrift van Opposant aangegeven hier geen gebruik van te zullen maken. Hij blijft bij zijn standpunt dat de Film te ver gaat voor 12-jarigen. Er zijn dan wel geen genitaliën te zien tijdens de seksuele handelingen, maar men ziet wel een vrouw op haar knieën zitten met daarachter een man, beiden naakt. De genitaliën zijn afgeschermd met een zwart blokje, maar de bijbehorende geluiden zijn hoorbaar. Hij kan nog veel meer opschrijven want in de Film gaan geen twee minuten voorbij of het gaat over seks. Hij heeft zelf niet zo’n moeite met de seksuele handelingen, maar het gaat hem er meer om dat hij daar met zijn zoon zit van 12 jaar die vervolgens allerlei vragen gaat stellen. Hij neemt aan dat het de bedoeling is van Kijkwijzer om kinderen juist zoveel mogelijk geweld, schuttingtaal en seks te onthouden. In de buitenwereld gaat het immers al snel genoeg.
De Commissie van Beroep heeft acht geslagen op de stukken die op de zaak betrekking hebben, waaronder het dossier van de Klachtencommissie, evenals op het behandelde ter zitting.
3. De gronden voor het hoger beroep
Tegen de uitspraak van de Klachtencommissie voert Opposant in het beroepschrift de volgende, enigszins verkorte, gronden aan. Het volledige beroepschrift, als ook het eerdere verweerschrift, worden als ingelast beschouwd.
Opposant heeft sterk de indruk dat klagers en Klachtencommissie de Film simpelweg shockerend en vulgair vinden en men daarom het gevoel heeft dat de Film een 16 classificatie zou moeten hebben. Het gaat Opposant er echter om of de vragenlijst correct is ingevuld. Opposant is daarvan overtuigd al begrijpt Opposant ook dat bepaalde scènes twijfel oproepen.
De vraag waar het om draait is 4.1.5. :‘Zijn er tijdens de seksuele handelingen details van genitaliën zichtbaar?’ en het antwoord hierop is ‘nee’. Er zijn wel degelijk seksuele handelingen te zien, maar op dat moment (de orgiescène) zijn er geen genitaliën zichtbaar. En op het moment dat er wel genitaliën in beeld zijn, vinden er geen seksuele handelingen plaats. De scène/shot met de kruimeldief waarin het mannelijke geslachtsdeel zeer kort zichtbaar is, vindt Opposant hier niet onder vallen. De beelden zijn niet bedoeld om op te winden, integendeel, zij zijn komisch bedoeld en onderdeel van een compilage van handelingen met vreemde apparaten. Opposant vindt de humor (bijna slapstick) duidelijk overheersen en dit zwakt het gevoel van een seksuele handeling af. Er is hier duidelijk op gelet en twee ervaren codeurs kwamen tot dezelfde conclusie.
Opposant denkt voorts dat deze scène door jonge kinderen niet beschouwd wordt als seks. Zij zien een blote piemel in een kruimeldief. Opposant kan zich niet voorstellen dat dit ene shot schadelijk is voor kinderen tussen de 12 en de 16 jaar.
4. De behandeling ter zitting
De voorzitter van de Commissie van Beroep geeft kort aan dat de classificatie van de Film door de Klachtencommissie is verhoogd van 12 naar 16 jaar op grond van de inhoudscategorie seks. De scène met de kruimeldief, waarbij genitaliën zichtbaar zijn, heeft daarin kennelijk de doorslag gegeven. Opposant betwist deze beslissing. De overige inhoudscategorieën zijn thans niet aan de orde.
De vertegenwoordiging van Opposant geeft aan het gevoel van veel klagers bij de Film te begrijpen. Opposant heeft de vragenlijst echter wel correct ingevuld en er zelfs extra codeurs naar laten kijken. Opposant hanteert nu wel de 16 jaar en heeft de bioscopen daarvan op de hoogte gesteld.
De scène met de kruimeldief is naar de mening van Opposant geen seksuele handeling. De scène is bedoeld om de kijker aan het lachen te maken. Het beeld van de kruimeldief met genitaliën is zeer kort in beeld, echt een fractie van een seconde. De hele film is komisch bedoeld. En kinderen zien dat ook.
Opposant maakt de vergelijking met de film ‘Love Actually’, waarin wel degelijk seksuele handelingen te zien zijn, maar waarbij de classificatie ‘Niet schadelijk / Alle Leeftijden’ is. Over deze film komen nog ieder jaar klachten binnen.
De vragenlijst behoeft wellicht uitbreiding waar het gaat om seksuele handelingen. Een hogere classificatie dan 12 is voor de Film met de huidige vragenlijst echter niet te bereiken.
Tot slot wenst Opposant nog aan te geven dat ouders zich over het algemeen slecht inlezen wanneer zij hun kinderen naar de film laten gaan of met hun kinderen naar de film gaan. Daarbij speelt de verwarring tussen schadelijkheid en geschiktheid hier een rol.
5. De beoordeling
Ten aanzien van de aangevoerde gronden tot vernietiging van de beslissing van de Klachtencommissie overweegt de Commissie het volgende.
De Commissie van Beroep is het niet eens met de beslissing van de Klachtencommissie om de scène met de kruimeldief aan te merken als een seksuele handeling, waarbij de combinatie met de aanwezigheid van genitaliën (vraag 4.1.5.) de classificatie 16 oplevert, doch heeft hier wel enig begrip voor kunnen opbrengen. De definitie van een seksuele handeling, als bedoeld in vraag 4.1.2. luidt als volgt: ‘Onder seksuele handelingen wordt verstaan: alle handelingen die erop gericht zijn de actor zelf, een andere persoon in de productie of de kijker op te winden. Dit kan ook een suggestieve handeling zijn’. Voorbeelden van seksuele handelingen zijn: ‘stripteaseacts en opwindend strelen en betasten van lichaamsdelen als billen, kruis en borsten’.
De Commissie ziet de scène met de kruimeldief niet als seksuele handeling, als bedoeld in bovenstaande definitie. De betreffende scène maakt deel uit van een soort compilage van seksspelletjes met merkwaardige, zelfverzonnen attributen die Brüno gebruikt samen met zijn partner. De compilage flitst voorbij, waaronder het beeld van de kruimeldief met daarin een rondschuddende penis van Brüno. Van enige opwinding bij Brüno en zijn partner is geen sprake. De gezichten zijn tijdens de scène met de kruimeldief niet in beeld. De gehele compilage is in overwegende mate humoristisch bedoeld en ziet de Commissie van Beroep dan ook niet als handeling die er op gericht is de actor zelf, een andere persoon in de productie of de kijker op te winden.
De Commissie voelt zich gesteund in haar opvatting wanneer zij kijkt naar de voorbeelden van seksuele handelingen in de vragenlijst. Daarbij is zij zich geheel bewust van de functie van deze voorbeelden, namelijk dat zij dienen als richtlijn voor codeurs tijdens het invullen van de vragenlijst. Maar de korte scène met de kruimeldief is naar haar mening niet te vergelijken met bijvoorbeeld ‘een stripteaseact’ of met ‘opwindend strelen van lichaamsdelen‘.
Alleen de scène met de kruimeldief is voor de Klachtencommissie aanleiding geweest de classificatie van de Film te verhogen naar 16, omdat alleen in deze scène voldaan zou zijn aan de noodzakelijke combinatie van ‘seksuele handeling met zichtbare genitaliën’. De Commissie van Beroep is, gezien bovenstaande motivatie, van mening dat het beeld van de kruimeldief en de penis deze beslissing niet rechtvaardigt.
De classificatie voor de Film wordt derhalve 12 op basis van seks en discriminatie, met als toevoeging grof taalgebruik.
De Commissie van Beroep, op vorenstaande gronden beslissende:
Vernietigt de beslissing van de Klachtencommissie van 3 augustus 2009 en brengt de classificatie terug van 16 naar 12 op grond van de inhoudscategorie seks.
Hilversum, 10 september 2009
