Beslissing van de Klachtencommissie van het Nederlands Instituut voor de Classificatie van Audiovisuele Media (NICAM)
Audiovisuele productie: televisieserie ‘Grenzeloos Verliefd’, hierna te noemen: de Serie, aflevering uitgezonden op 9 september 2009 omstreeks 21.30 uur op Net5, hierna te noemen: De Aflevering.
1. De procedure
Klaagster heeft op 10 september 2009 een klacht ingediend over de Aflevering. De voorzitter van de Klachtencommissie heeft de klacht conform artikel 5 lid 1 Klachtenreglement van het NICAM getoetst en bepaald dat de klacht in behandeling kan worden genomen. Beklaagde heeft tegen de klacht verweer gevoerd bij brief van 2 november 2009. De Klachtencommissie heeft de klacht behandeld in haar zitting van 11 november 2009. laagster heeft, na deugdelijke oproeping, geen gebruik gemaakt van de mogelijkheid haar standpunt ter zitting nader toe te lichten. eklaagde is ter zitting verschenen.
2. De bestreden audiovisuele productie
De Serie gaat over Nederlandse vrouwen die bij hun geliefde in het buitenland gaan wonen. Beklaagde heeft de Serie door middel van een steekproef geclassificeerd. De Aflevering is in de steekproef opgenomen, De classificatie van de Aflevering heeft op 14 september 2009 plaatsgevonden, nadat de Aflevering op 9 september 2009 is uitgezonden. De Serie heeft als classificatie ‘let op met kinderen tot 9 jaar’ op basis van de inhoudscategorie Angst (pictogram spinnetje).
3. De klacht
De klacht richt zich op dierenmishandeling. In de Aflevering is een Nederlandse zwangere jongedame te zien, die in Peru op traditionele wijze een ‘echo’ laat maken van haar ongeboren kind met een cavia. Eerst aait de Peruaanse vrouw de liggende zwangere vrouw over haar lichaam met de cavia. Hierbij wordt het diertje vervelend vastgepakt. Vervolgens wordt geheel onverwachts het witte velletje van het rechterpootje van het diertje afgetrokken. De cavia wordt levend ontveld. Te zien is het vlezige beentje in contrast met zijn witte vachtje. Het diertje piepte afgrijselijk. Klaagster was in shock en heeft de scène als zeer traumatisch ervaren.
4. Het verweer
In zijn verweerschrift geeft Beklaagde het volgende, hierna kort weergegeven, aan.
De Serie bestaat per seizoen uit 10 afleveringen en één compilatie aflevering. De klacht heeft betrekking op de tweede aflevering van het tweede seizoen. Door een interne communicatiefout was het tweede seizoen nog niet geclassificeerd op het moment dat de klacht werd ingediend. Beklaagde heeft vervolgens direct de Serie geclassificeerd, waarbij de classificatie is uitgekomen op 9 jaar op basis van de inhoudscategorie Angst.
Beklaagde bestrijdt dat de cavia levend wordt ontveld. Op het moment dat de cavia van zijn vel wordt ontdaan, is hij reeds dood. Tijdens het ontvellen is volgens Beklaagde ook geen sprake van gepiep. Het gepiep is te horen in een eerdere scène, waarbij de zwangere vrouw op haar lichaam wordt geaaid met de cavia. Omdat de cavia reeds dood was op het moment dat hij wordt ontveld, kan er naar de mening van Beklaagde geen sprake zijn van lijden van de cavia. Beklaagde merkt in dit verband wel op dat duidelijker in beeld gebracht had kunnen worden dat de cavia reeds dood was op het moment dat hij werd ontveld.
Beklaagde is op grond van het voorgaande van mening dat de scène eigenlijk ‘Alle Leeftijden’ heeft, maar omdat de scène als schokkend kan worden ervaren heeft de Serie 9 op basis van de inhoudscategorie Angst. Het uitzendtijdstip van 21.30 uur is een passend en correct tijdstip voor de Aflevering.
Beklaagde verzoekt de Klachtencommissie dan ook om de klacht ongegrond te verklaren.
5. De mondelinge behandeling
Tijdens de mondelinge behandeling heeft Beklaagde haar standpunt nader toegelicht en gehandhaafd. Beklaagde voert aan dat in scène waarbij met de cavia over het lichaam wordt geaaid, de cavia piept maar dat geen sprake is van lijden. Als de cavia uit elkaar wordt getrokken, is hij al dood. Het is niet heel diervriendelijk maar er is geen sprake van ernstig lijden van dieren of geweld tegen dieren.
6. Het oordeel van de Klachtencommissie
De Klachtencommissie acht Klaagster ontvankelijk in haar klacht. De Klachtencommissie heeft om de classificatie van de Aflevering vast te stellen, de thans geldende vragenlijst toegepast op de Aflevering en behandelt hieronder de relevante vragen.
In de categorie angst moet naar het oordeel van de Klachtencommissie vraag 3.11. (Komen er beelden van fysiek geweld tegen kinderen of dieren voor?) met ‘1 keer of vaker’ worden beantwoord. De Klachtencommissie doelt hierbij op de beelden van de zogenoemde ‘zwangerschapsecho’. Bij deze ‘echo’ is een vrouw uit Peru te zien met een levende cavia in haar handen, die zij ‘knedend’ heen en weer beweegt. De Nederlandse zwangere vrouw, Kelly, ademt uit op de kop van de cavia, die de Peruaanse vrouw boven haar mond vasthoudt. Terwijl Kelly vertelt ‘dan kunnen ze door middel van de cavia zien wat er in mijn lichaam gaande is’, is naar het oordeel van de Klachtencommissie te zien dat de cavia door de handen van de Peruaanse vrouw aan beide kanten uitgestrekt stevig wordt vastgehouden en plat over het lichaam van de zwangere Kelly heen en weer wordt bewogen.
De kijker hoort de cavia piepen. Vervolgens legt de Peruaanse vrouw de kop van de cavia op het voorhoofd van Kelly, waarbij de cavia piept. Nadat heel kort Kelly en haar Peruaanse vriend na de ‘behandeling’ in beeld zijn en Kelly zegt ‘it doesn’ hurt. Its’ just a cuddle’, is een close-up van de cavia zichtbaar met zijn oogjes open, die door de Peruaanse vrouw bij zijn vel uit elkaar wordt getrokken. Vervolgens vertelt de Peruaanse vrouw iets in het Spaans terwijl ze wijst naar de openliggende ingewanden van de cavia. De Klachtencommissie is van oordeel dat, nog daargelaten of de cavia wel of niet al dood was op het moment dat hij werd ontveld, de cavia in ieder geval hardhandig is behandeld. Hij is ‘gekneed’, stevig vastgepakt en uit elkaar getrokken heen en weer bewogen, terwijl hij piepte.
Voorts staat volgens de Klachtencommissie vast dat de cavia aan het begin van de ‘zwangerschapsecho’ nog leefde en op het einde niet meer met als doel dat de Peruaanse vrouw aan de hand van de ingewanden van de cavia zou kunnen zien wat er in het lichaam van Kelly gaande is. Voorgaande handeling moet naar het oordeel van de Klachtencommissie worden aangemerkt als fysiek geweld tegen dieren in de zin van vraag 3.11 van de vragenlijst. Bovenstaande beantwoording leidt tot de leeftijdsclassificatie 9 op basis van angst. e overige inhoudscategorieën zijn op de Aflevering niet van toepassing. De classificatie van de Aflevering komt daarmee uit op 9 op basis van angst.
Volgens artikel 1 van het Algemeen Reglement moet een aangesloten omroepinstelling, die verantwoordelijk is voor de openbaarmaking van een audiovisueel product, ieder product classificeren. Ingevolge artikel 9 van het Deelreglement Televisie mag de omroepinstelling volstaan met het beoordelen/classificeren van een Serie op basis van een steekproef, met dien verstande dat de steekproef aan het begin van ieder seizoen opnieuw moet worden uitgevoerd. De omroepinstelling bepaalt zelf, met inachtneming van de definitie in het onderhavige reglement, welke programmaonderdelen zij als serie wenst aan te merken. De leeftijdsclassificatie van (het seizoen van) de serie wordt bepaald door de zwaarst geclassificeerde aflevering binnen de steekproef. De onderhavige Aflevering is de tweede aflevering van het tweede seizoen van de Serie.
De Klachtencommissie stelt vast dat de classificatie van de Aflevering in de database is verricht op 14 september 2090, derhalve 5 dagen nadat de Aflevering is uitgezonden. De Aflevering was ten tijde van de uitzending derhalve niet geclassificeerd. Beklaagde heeft hierdoor in strijd met de hoofdregel van artikel 1 van het Algemeen Reglement gehandeld. Dat, zoals Beklaagde aangeeft, de Aflevering op een (bij de classificatie) passend tijdstip is uitgezonden, is in dit kader niet van belang, nu de classificatie pas na de uitzending is verricht en de kijker derhalve van de classificatie geen kennis heeft kunnen nemen.
De classificatie van de onderhavige Aflevering van 9 jaar op basis van angst wordt, de leeftijdsclassificatie voor de gehele Serie (seizoen 2), nu de regel is dat de zwaarst geclassificeerde aflevering maatgevend is, tenzij de classificatie van een andere aflevering binnen de steekproef hoger is.
Indien Beklaagde van mening is dat de classificatie 9 op basis van angst voor het gehele seizoen van de Serie te zwaar is, gezien de inhoud van de overige afleveringen, dan is zij bevoegd conform het Seriebeleid een classificatiesteekproef uit te voeren, zonder de Aflevering in haar huidige vorm. Beklaagde dient in dat geval voldoende kenbaar te maken dat de classificatie van de Aflevering afwijkt van de overige afleveringen van de Serie, onder andere door vermelding van de verschillende classificaties in de database van het NICAM.
Conform het actuele seriebeleid van het NICAM zijn omroepinstellingen in alle gevallen verantwoordelijk voor de classificatie en het uitzendtijdstip, van zowel de serie als geheel als ook van de afzonderlijke afleveringen. Gelet op het voorgaande beslist de Klachtencommissie als volgt.
7. De beslissing van de Klachtencommissie
Gelet op het hiervoor overwogene acht de Klachtencommissie de klacht van Klager gegrond.
De classificatie van de Aflevering dient uit te komen op 9 op basis van angst.
Beklaagde dient, voor zover zij dit niet reeds heeft gedaan, binnen vier weken na dagtekening van deze uitspraak de door de Klachtencommissie aangegeven classificatie 9 in combinatie met het inhoudspictogrammen voor angst voor deze Aflevering zelf alsnog door middel van het invullen van het classificatieformulier in te voeren in de database van het NICAM. Verder dient Beklaagde alsnog binnen vier weken het onderhavige seizoen van de Serie, waarvan de Aflevering deel uit maakt, met inachtneming van deze uitspraak in de database van het NICAM in te voeren. Beklaagde kan in plaats van het voorgaande gelet op de wisselende inhoud er ook voor kiezen de afleveringen apart te classificeren.
De Klachtencommissie gaat conform artikel 13 lid 1 onder C Klachtenreglement van het NICAM over tot het opleggen van een boete aan Beklaagde. Bij de berekening van de onderhavige boete is de Klachtencommissie uitgegaan van de Sanctierichtlijn, die op 15 november 2004 in werking is getreden. Daarbij is van belang dat diverse malen in eerdere uitspraken (onder andere klachtnummer 081024.01 ‘Promo the Ring’ en klachtnummer 090330.02 JAG) klachten tegen Beklaagde gegrond zijn verklaard en boetes zijn opgelegd.
De onderhavige overtreding valt binnen de categorie A ‘Inhoudelijke overtredingen’; de Aflevering is niet geclassificeerd. Beklaagde is een landelijk opererende omroep, waarvoor elk punt € 2.000,-- is. Het ten onrechte niet classificeren van de Aflevering brengt volgens de Sanctierichtlijn zes punten met zich mee; voor Beklaagde zou de boete derhalve uitkomen op € 12.000,--.
In bovengenoemde Sanctierichtlijn staat opgenomen dat de Klachtencommissie de mogelijkheid heeft een correctiefactor toe te passen. Afhankelijk van de mate van verwijtbaarheid kan de correctiefactor naar boven dan wel naar beneden worden bijgesteld. De correctiefactor wegens recidive in verband met het aantal eerder gegrond verklaarde klachten bedraagt momenteel 1,5. De Klachtencommissie heeft in haar uitspraak van 3 juli 2009 (klachtnummer 090330.02 J.A.G.) aangekondigd de correctiefactor wegens recidive te verhogen van 1,5 naar 2. Gezien de uitspraken van de Commissie van Beroep van 18 september 2009 (klachtnummer 090421.01 De Hoofdprijs), 15 april 2009 (klachtnummer 080904.01 Hollandse Krijgers) en 11 februari 2009 (klachtnummer 080630.01 Trauma Centrum) ziet de Klachtencommissie momenteel geen aanleiding de correctiefactor wegens recidive te verhogen. Gelet op de hoogte van de onderhavige boete zal de Klachtencommissie de correctiefactor wegens recidive in dit geval in het geheel niet toepassen.
De door Beklaagde te betalen boete bedraagt derhalve € 12.000,--.
Het hierboven genoemde bedrag dient door Beklaagde binnen 30 dagen na factuurdatum te worden voldaan. De factuur wordt separaat toegezonden. Partijen hebben, voor zover zij in het ongelijk zijn gesteld, de mogelijkheid tegen deze uitspraak beroep aan te tekenen bij de Commissie van Beroep van het NICAM. Het beroepschrift dient binnen vier weken na dagtekening van de uitspraak van de Klachtencommissie schriftelijk bij de secretaris van de Commissie van Beroep te worden ingediend. Het adres luidt: NICAM, Commissie van Beroep, Postbus 322, 1200 AH Hilversum.
Hilversum, 17 december 2009
Beslissing van de Commissie van Beroep van het Nederlands Instituut voor de Classificatie van Audiovisuele Media (NICAM)
1. De uitspraak van de Klachtencommissie
Bij beslissing van 17 december 2009 heeft de Klachtencommissie van het NICAM de klacht van Klaagster in eerste aanleg d.d. 10 september 2009 met betrekking tot de Aflevering beoordeeld. Klaagster in eerste aanleg heeft aangegeven dat er in de Aflevering te zien is hoe een Nederlandse, zwangere vrouw in Peru op traditionele wijze een echo laat maken van haar ongeboren kind met een cavia. Eerst aait de Peruaanse vroedvrouw de Nederlandse vrouw met de cavia over haar lichaam. Daarbij wordt het diertje al vervelend vastgepakt. Vervolgens wordt het witte velletje van het rechterpootje afgetrokken. De cavia wordt levend ontveld. Het diertje piept afgrijselijk. Klaagster was in shock en heeft de scène als zeer traumatisch ervaren. Zij kijkt zeer bewust onschuldige programma’s zonder geweld. Wat is hier nu de toegevoegde waarde van?
Seizoen 2 van de Serie, waar de Aflevering deel van uitmaakt, is op 14 september 2009 geclassificeerd door middel van een steekproef (eerste drie afleveringen) met behulp van classificatieformulier 6.2. De classificatie is uitgekomen op ‘Let op met kinderen tot 9 jaar’ (9) op basis van de inhoudscategorie angst. De Klachtencommissie heeft Klaagster ontvankelijk, en de klacht gegrond, verklaard.
Om de juiste classificatie vast te kunnen stellen, heeft de Klachtencommissie het huidige classificatieformulier, versie 6.5, zelf op de Aflevering toegepast. De classificatie van de Aflevering door de Klachtencommissie is eveneens uitgekomen op 9 op grond van de inhoudscategorie angst. De Klachtencommissie is van oordeel dat vraag 3.1.1 (Komen er beelden van fysiek geweld tegen kinderen of dieren voor?) met ‘1 keer of vaker’ beantwoord moet worden.
De Klachtencommissie heeft vastgesteld dat de classificatie van seizoen 2 van de Serie is verricht op 14 september 2009, dat wil zeggen vijf dagen nadat de Aflevering is uitgezonden. De Aflevering was ten tijde van de uitzending daarom niet geclassificeerd. Opposant heeft hiermee in strijd met de hoofdregel van artikel 1 Algemeen Reglement gehandeld. Dat, zoals Opposant heeft aangegeven, de Aflevering wel op een (bij de classificatie) passend tijdstip is uitgezonden, heeft de Klachtencommissie niet van belang geacht, nu de kijker vooraf geen kennis heeft kunnen nemen van de classificatie.
De Aflevering heeft deel uitgemaakt van de steekproef. De classificatie 9 op basis van angst van de Aflevering wordt ook de leeftijdsclassificatie voor het gehele seizoen van de Serie, tenzij Opposant van mening is dat de classificatie 9 te zwaar is voor dat seizoen, gezien de inhoud van de overige afleveringen. Dan is zij bevoegd een classificatiesteekproef uit te voeren zonder de Aflevering in haar huidige vorm, doch dient zij dat in de database van het NICAM voldoende kenbaar te maken. Opposant kan er, gezien de wisselende inhoud van de afleveringen, ook voor kiezen alle afleveringen apart te classificeren. De Klachtencommissie heeft Opposant opgedragen om de door de Klachtencommissie aangegeven classificatie van de Aflevering en die van het seizoen van de Serie zelf alsnog in te voeren in de database van het NICAM.
De Klachtencommissie is conform artikel 13 lid 1 onder C Klachtenreglement overgegaan tot het opleggen van een boete aan Opposant, nu er in eerdere uitspraken, ‘Promo the Ring’ (klachtnummer: 081024.01) en ‘J.A.G.’ (klachtnummer: 090330.02) tegen Opposant klachten gegrond zijn verklaard en sancties zijn opgelegd. Bij de berekening van de boete is de Klachtencommissie uitgegaan van de Sanctierichtlijn d.d. 15 november 2004. De onderhavige overtreding valt binnen de categorie A ‘Inhoudelijke Overtredingen’; de Aflevering is niet geclassificeerd. Opposant is een landelijk opererende omroeporganisatie, waarvoor één punt € 2.000, - is. Het ten onrechte niet classificeren van de Aflevering brengt volgens de Sanctierichtlijn zes punten met zich mee, wat een boete oplevert van € 12.000, -.
De Klachtencommissie heeft de mogelijkheid de correctiefactor toe te passen. Afhankelijk van de mate van verwijtbaarheid kan die naar boven dan wel naar beneden worden bijgesteld. De correctiefactor wegens recidive bedraagt momenteel 1,5. De Klachtencommissie heeft in eerdergenoemde uitspraak betreffende J.A.G. d.d. 3 juli 2009 aangekondigd de factor verder te verhogen naar 2. Echter gezien de uitspraken van de Commissie van Beroep in ‘De Hoofdprijs’, ‘Hollandse Krijgers’ en ‘Trauma Centrum’ ziet de Klachtencommissie momenteel geen aanleiding de correctiefactor verder te verhogen. Gelet op de hoogte van de onderhavige boete zal de Klachtencommissie de correctiefactor wegens recidive in dit geval in het geheel niet toepassen. De boete blijft derhalve gehandhaafd op € 12.000, -. Afschrift van deze beslissing is aan partijen verzonden op 17 december 2009.
2. De procedure in hoger beroep
Opposant is van de beslissing van 17 december 2009 in beroep gekomen bij beroepschrift van 26 januari 2010, bij de Commissie van Beroep op dezelfde dag binnengekomen. Het bureau van het NICAM heeft Opposant per e-mail van 13 januari 2010 uitstel verleend voor het indienen van haar beroepschrift tot 27 januari 2010. De Commissie van Beroep heeft het beroep behandeld tijdens haar zitting van 16 maart 2010, alwaar namens Opposant is verschenen mevrouw xxx. Klaagster in eerste aanleg heeft ook na een herinnering niet gereageerd op het verzoek van het bureau van het NICAM een verweerschrift in te dienen naar aanleiding van het beroepschrift van Opposant. De Commissie van Beroep heeft acht geslagen op de stukken die op de zaak betrekking hebben, waaronder het dossier van de Klachtencommissie, evenals op het behandelde ter zitting.
3. De gronden voor het hoger beroep
Tegen de uitspraak van de Klachtencommissie voert Opposant in het beroepschrift de volgende, enigszins verkorte, gronden aan. Het volledige beroepschrift, als ook het eerdere verweerschrift, worden als ingelast beschouwd.
De Klachtencommissie heeft vastgesteld dat de classificatie van de Aflevering in de database is verricht op 14 september 2009, derhalve vijf dagen nadat de Aflevering is uitgezonden. De Klachtencommissie concludeert dat de Aflevering ten tijde van de uitzending niet was geclassificeerd en daarmee heeft Opposant in strijd met artikel 1 Algemeen Reglement gehandeld. Het niet classificeren, levert een boete op van € 12.000, -.
Artikel 1 van het Algemeen Reglement luidt: ‘De aangeslotene, die verantwoordelijk is voor de openbaarmaking van het audiovisueel product, classificeert dit product met behulp van het classificatiesysteem. Indien er al een classificatie op het audiovisueel product rust, is artikel 4 Algemeen Reglement van toepassing. Artikel 4.1 Algemeen Reglement luidt als volgt: ‘Indien er sprake is van een eerdere classificatie op het audiovisueel product neemt de aangeslotene deze in principe over. De aangeslotene kan te goeder trouw overgaan tot openbaarmaking van het audiovisueel product’.
In dit verband wenst Opposant naar voren te brengen dat de Serie vorig jaar is geclassificeerd op ‘Niet Schadelijk/Alle Leeftijden’ (AL). In de productieovereenkomst die met de externe producent van de Serie is gesloten, is expliciet opgenomen dat de Serie zodanig aangeleverd diende te worden, dat hij geschikt zou zijn voor de leeftijdscategorie AL. Opposant stelt zich dan ook op het standpunt dat zij te goeder trouw kon overgaan tot het openbaar maken van de Serie.
De Klachtencommissie stelt verder dat de boete uitkomt op € 12.000, -. Opposant is van mening dat in de onderhavige situatie de zes punten niet aan haar dienen te worden toegekend. In de Sanctierichtlijn is namelijk bepaald dat er een uitzondering is op de regel dat er zes punten worden gegeven indien het product ten onrechte geheel niet is geclassificeerd en deze luidt als volgt: ‘Uitzondering hierop vormen de programma’s die door de omroep zijn beoordeeld op AL en vervolgens niet zijn geclassificeerd’. Opposant stelt zich op het standpunt dat er sprake is van deze uitzonderingspositie. Vorig jaar was de Serie geclassificeerd op AL en aangezien ook dit jaar met de producent is afgesproken dat de Serie geschikt voor AL zou worden aangeleverd, was het gerechtvaardigd dat Opposant de Aflevering heeft beoordeeld op AL en nog niet had geclassificeerd.
De Klachtencommissie heeft volgens Opposant ten onrechte een boete opgelegd van € 12.000, - voor het niet classificeren van de Aflevering. Opposant verzoekt de Commissie van Beroep het besluit van de Klachtencommissie van 17 december 2009 te vernietigen en te bepalen dat het Opposant in de onderhavige situatie niet te verwijten was dat de Aflevering niet was geclassificeerd.
4. De behandeling ter zitting
De voorzitter van de Commissie van Beroep vraagt Opposant of zij het eens is met de classificatie 9 op basis van angst? Zij antwoordt bevestigend. De classificatie is alleen te laat gedaan. Zij sluit zich verder aan bij de inhoud van het beroepschrift. Het eerste seizoen van de Serie had de classificatie AL. Het was de bedoeling dat het tweede seizoen ook AL zou zijn. Daarom snapt Opposant niet dat zij zes punten opgelegd krijgt. Zij heeft vijf dagen na de betreffende uitzending zelf alsnog de classificatie verricht.
5. De beoordeling
Ten aanzien van de aangevoerde gronden tot vernietiging van de beslissing van de Klachtencommissie overweegt de Commissie het volgende. De Commissie van Beroep kan zich geheel vinden in de classificatie 9 op basis van angst. Ook zij is van mening dat er sprake is van beelden van fysiek geweld tegen dieren. Daarover bestaat verder geen verschil van inzicht.
De Commissie van Beroep wijst Opposant op het volgende. In afwijking van artikel 1 van het Algemeen Reglement, waarin staat dat de aangeslotene die verantwoordelijk is voor de openbaarmaking van het audiovisueel product, dit product ook dient te classificeren, mag in het geval van een serie volstaan worden met classificatie op basis van een steekproef. Ieder seizoen van zo’n serie dient echter apart geclassificeerd te worden. Het beroep van Opposant op overname van de classificatie AL van het vorige seizoen kan daarom geen stand houden. Een beroep op overname van een eerdere classificatie, zoals opgenomen in artikel 4 van het Algemeen Reglement, kan alleen worden gedaan wanneer het om exact hetzelfde audiovisuele product gaat. Hierbij kan gedacht worden aan een bioscoopfilm die daarna op DVD wordt uitgebracht. In casu gaat het om twee verschillende seizoenen. Opposant heeft aangegeven dat zij de classificatie AL van het eerste seizoen heeft overgenomen. Dat was in deze situatie niet toegestaan. Ook een afspraak met de producent dat het materiaal voor een nieuw seizoen geen schadelijke elementen mag bevatten, ontslaat een omroepinstelling niet van de verplichting dit nieuwe materiaalseizoen te classificeren.
Het beroep van Opposant dat in de onderhavige situatie de zes punten niet aan haar dienen te worden toegekend, gaat eveneens niet op. In de Sanctierichtlijn staat inderdaad een uitzondering op de regel ‘A is zes punten’ voor programma’s die door de omroepen zijn beoordeeld op AL en vervolgens niet zijn geclassificeerd. Echter dit is een oude regel, nu vanaf 1 januari 2007 geldt dat alle programma’s geclassificeerd dienen te worden, ook de ‘Alle Leeftijden programma’s’. Dit nieuwe beleid is uitgebreid in diverse nieuwsbrieven gecommuniceerd.
De classificatie van de Aflevering/Serie is verricht vijf dagen nadat de Aflevering is uitgezonden. De Aflevering was daarom niet geclassificeerd op het moment van uitzenden. Opposant heeft hierdoor in strijd gehandeld met de hoofdregel van artikel 1 Algemeen Reglement van het NICAM. De Commissie van Beroep kan zich voorts vinden in de motivering van de Klachtencommissie om geen correctiefactor toe te passen, waardoor de boete ongewijzigd gehandhaafd blijft op € 12.000, -.
De Commissie van Beroep, op vorenstaande gronden beslissende: Bekrachtigt de beslissing van de Klachtencommissie van het NICAM van 17 december 2009.
Hilversum, 12 april 2010
