A Walk To Remember

UITSPRAAK KLACHTENCOMMISSIE
De klacht gaat over de film ‘A Walk To Remember’ welke niet geclassificeerd is, maar op de inlay van de video de Kijkwijzerclassificatie 12 jaar en ouder (12) heeft op basis van seks (pictogram: voetjes) met de toevoeging grof taalgebruik (pictogram: schreeuwend mannetje).
Klager vindt de film te streng geclassificeerd, aangezien er geen seks in de film voorkomt en het grove taalgebruik niet minder is dan in de gemiddelde Amerikaanse serie.
Beklaagde stelt dat de film tijdens de American Film Market in Los Angeles is beoordeeld. Hierna is er echter een groot aantal scènes uit de film geknipt door de producent. Dit was niet aan beklaagde gemeld, dus deze had geen aanleiding om de eerdere classificatie te wijzigen.
De klachtencommissie stelt vast dat beklaagde de film niet heeft toegevoegd aan de database van het NICAM. Derhalve mag de conclusie getrokken worden dat de film niet geclassificeerd is, wat in strijd is met artikel 2.2 Deelreglement video/DVD van het NICAM. Toch heeft beklaagde de classificatie 12 op basis van angst met de toevoeging grof taalgebruik op de hoes van de video vermeld.

De uitspraak van de Klachtencommissie op 24 oktober 2003: de Klachtencommissie heeft de klacht gegrond verklaard. Beklaagde dient binnen vier weken na de uitspraak de film te classificeren door het invullen van het coderingsformulier van het NICAM. Verder dient beklaagde alle maatregelen te treffen die de onjuiste classificatie ongedaan maken. Beklaagde krijgt een boete van € 500,- opgelegd, aangezien dit de tweede keer is dat een klacht tegen beklaagde gegrond wordt verklaard.


UITSPRAAK COMMISSIE VAN BEROEP
1. De uitspraak van de Klachtencommissie
Bij beslissing van 24 oktober 2003 heeft de Klachtencommissie van het NICAM een klacht met betrekking tot de leeftijdsclassificatie van de film ‘A Walk To Remember’ beoordeeld. De klacht was gericht tegen de leeftijdsclassificatie van twaalf jaar en ouder (12). Klaagster meende dat de classificatie Alle Leeftijden (AL) diende te zijn.

De Klachtencommissie heeft geen oordeel gegeven over de classificatie zelf, maar ambtshalve geconstateerd dat beklaagde de film niet had toegevoegd aan de database van het NICAM, waaruit de Klachtencommissie heeft afgeleid dat de film in het geheel niet is geclassificeerd. Dit levert strijd met artikel 2.2 Deelreglement videofilm/DVD van het NICAM, dat bepaalt dat de producent alle door hem op de markt gebrachte producten moet classificeren. Ondanks het feit dat de film ‘A Walk To Remember’ niet is geclassificeerd conform het systeem van Kijkwijzer wordt op de inlay van de video/DVD met gebruikmaking van de pictogrammen van Kijkwijzer de leeftijdsclassificatie 12 jaar en ouder met de inhoudspictogrammen voor grof taalgebruik (schreeuwend mannetje) en seks (voetjes) vermeld.

Aan beklaagde is het volgende opgelegd:

• de verplichting om binnen vier weken na dagtekening van de uitspraak van de Klachtencommissie over te gaan tot classificatie van de film ‘A Walk To Remember’ door middel van het invullen van het coderingsformulier van het NICAM;
  
• de verplichting om bij de eerstvolgende re-release van de film ervoor te zorgen dat op de inlay van de video/DVD de correcte classificatie wordt vertoond en dat de juiste leader voor de film wordt geplaatst; ook dienen de trailers en andere vooraankondigingen in overeenstemming te zijn met de classificatie van het hoofdproduct;
  
• de verplichting om bij een tussentijdse herdruk van de inlay van de video/DVD de correcte classificatie op te nemen;
  
• de verplichting om er zorg voor te dragen dat alle eventuele reclame- en overige uitingen met betrekking tot de film ‘A Walk To Remember’ de juiste classificatie vermelden;
  
• een boete ad. 570, - euro (artikel 16 lid 1 onder B Algemeen Reglement van het NICAM), waarbij de Klachtencommissie een eerdere uitspraak met betrekking tot de film ‘The Gift’ gedaan tegen beklaagde heeft meegewogen;
  
• een veroordeling in de kosten van de behandeling van de klacht ad. 500, - euro (artikel 16 lid 1 onder C Algemeen Reglement).

Afschrift van deze beslissing is aan partijen verzonden op 24 oktober 2003.

2. De procedure in hoger beroep
Beklaagde (nu opposant) is van deze beslissing tijdig in beroep gekomen bij beroepschrift van 1 december 2003, bij de Commissie van Beroep binnengekomen op 2 december 2003.

De Commissie van Beroep heeft het beroep behandeld tijdens haar zitting van 11 februari 2004, alwaar is verschenen de heer…. Klaagster heeft aangegeven zich niet in de beroepsprocedure te willen mengen.

De Commissie van Beroep heeft acht geslagen op de stukken die op de zaak betrekking hebben, waaronder het dossier van de Klachtencommissie, evenals op het behandelde ter zitting.

De Commissie van Beroep verstaat de motivering van het beroep aldus dat zij verzocht wordt de uitspraak van de Klachtencommissie te vernietigen, dan wel terug te verwijzen naar de Klachtencommissie.

3. De gronden voor het hoger beroep
Tegen de uitspraak van de Klachtencommissie voert opposant (A) in het beroepschrift de volgende gronden aan.

In het oordeel van de Klachtencommissie wordt gesteld dat beklaagde de titel niet in de database van het NICAM heeft opgenomen. Dit heeft meerdere gegronde redenen, te weten:

1. (A) is niet in het bezit van een toegangscode tot deze database. Hier is zowel telefonisch als ook tijdens meetings met het NICAM melding van gemaakt. Echter tot op heden is het NICAM wat dit betreft in gebreke gebleven en heeft opposant niet de mogelijkheid gehad om de classificatie van onder andere ‘A Walk To Remember’ vast te leggen in de database.
   
2. Na opnieuw contact op te hebben genomen met het NICAM werd (A) duidelijk dat zij niet op de codeurlijst van het NICAM voorkomt. Een zelfstandige afdeling (B) van (A) blijkt wel een toegangscode te hebben en op de codeurlijst voor te komen. Daar dit een geheel zelfstandige afdeling is, is opposant niet gerechtigd gebruik te maken van hun toegangscode.
   
3. (A) heeft de film op een beurs bekeken. Na de aanvankelijke (Amerikaanse) classificatie zijn er 36 scènes uitgeknipt. Na de klacht heeft (A) de film zelf opnieuw bekeken en geeft de oorspronkelijke klager wat betreft de te hoge classificatie gelijk; op dit moment worden er nieuwe inlays vervaardigd.
   
4. Het mag duidelijk zijn dat (A) geen enkele blaam treft, omdat zij niet in het bezit is van de middelen om de benodigde informatie toe te voegen aan de database van het NICAM.

Het feit dat de Klachtencommissie in haar uitspraak een eerdere uitspraak van 10 september 2001 met betrekking tot de film ‘The Gift’ laat meewegen in haar beslissing, is onterecht daar deze uitspraak is gedaan jegens de eerder genoemde (B), welke geen onderdeel is van (A). (A) kan dus nimmer worden aangesproken op uitspraken tegen hen gericht.

(A) voelt zich derhalve ten aanzien van bovengenoemde klacht niet aangesproken en zal dan ook niet overgaan tot betaling van de kosten van de veroordeling en de opgelegde boete en zal ook de mededeling dat het instellen van beroep bij de Commissie van Beroep geen schorsende werking heeft niet respecteren.

4. De beoordeling
De Commissie van Beroep heeft naar aanleiding van het bezwaar van (A) tegen de uitspraak van de Klachtencommissie bij het bureau van het NICAM navraag gedaan naar de ondernomen handelingen jegens (A) in dit verband en komt tot de volgende opsomming:

1. Het bureau van het NICAM stelt dat medewerkster mevrouw K. Moonen op 28 mei 2002 om 10.00 uur te Breda een bezoek heeft gebracht aan (A) en de heer… een zogenaamde codeurtraining heeft gegeven.
   
2. In een e-mail van 24 maart 2003 informeert dezelfde medewerkster de officemanager van het bureau van het NICAM dat het vroegere bedrijf (A) thans … heet en verzoekt zij in dezelfde e-mail aan de heer… nogmaals een brief met username en password te sturen, ditmaal geregistreerd onder de naam …. Uit een paraaf en datumstempel op de e-mail van 24 maart 2003, afkomstig van mevrouw Moonen, blijkt dat de officemanager op dezelfde dag username en password per e-mail heeft doorgegeven aan opposant. Het bureau van het NICAM beschikt echter niet over een ontvangstbevestiging van de door haar verstuurde e-mail d.d 24 maart 2003 aan (A).
   
3. Voorts staat de heer… vermeld op de codeurlijst van het NICAM, onder gebruikersnaam ‘…’ en met als persoonlijk wachtwoord ‘…’, en bestaat hiermee de technische mogelijkheid in te loggen.

De Commissie van Beroep is na een zorgvuldige afweging van de wederzijdse belangen tot de conclusie gekomen dat niet overtuigend vaststaat dat aan (A) voldoende gelegenheid is geboden zijn product te classificeren volgens het systeem van Kijkwijzer. De door het NICAM aangegeven acties jegens (A) kunnen door haar niet afdoende bewezen worden.

Voorts is de Commissie van Beroep van oordeel dat de Klachtencommissie bij haar beslissing een boete op te leggen aan opposant ten onrechte een eerdere uitspraak jegens (B) mee heeft laten wegen, nu ook uit uittreksels uit het handelsregister van de Kamer van Koophandel voor Amsterdam en West-Brabant is gebleken dat (B) geen onderdeel is van (A), handelend onder de naam …, doch een geheel zelfstandige afdeling. De Klachtencommissie had derhalve over moeten gaan tot het opleggen van een waarschuwing, nu het de eerste keer was dat een klacht, naar het oordeel althans van de Klachtencommissie, jegens opposant gegrond werd geacht.

De Commissie van Beroep, op vorenstaande gronden beslissende:

vernietigt de beslissing van de Klachtencommissie van het NICAM van 24 oktober 2003,

voorzover het betreft de opgelegde boete en de veroordeling in de kosten van de behandeling; verplicht het NICAM om binnen vier weken na dagtekening van deze beslissing de middelen tot productclassificatie aan opposant ter beschikking te stellen; houdt voorzover het vorige het geval is, de overige oordelen van de Klachtencommissie in stand.