Korzystając z kwestionariusza opracowanego przez Kijkwijzer, nadawcy i dystrybutorzy klasyfikują własne produkcje. Tak zwani koderzy - pracownicy przeszkoleni przez Kijkwijzera - dokładnie oglądają produkcję i odpowiadają na pytania dotyczące tego, co widzieli. Algorytm opracowany przez Kijkwijzer oblicza następnie, jaką klasyfikację otrzyma dana produkcja.
Kwestionariusz
Kwestionariusz został opracowany przez grupę uznanych ekspertów i naukowców w dziedzinie mediów i psychologii młodzieży. Skonsultowano się z badaniami naukowymi dotyczącymi wpływu produkcji audiowizualnych na nieletnich, a także uwzględniono życzenia rodziców i wychowawców.
Kwestionariusz zawiera pytania dotyczące przemocy, strachu, seksu, dyskryminacji, wulgarnego języka oraz palenia, alkoholu i narkotyków. Do wszystkich tych przedmiotów dołączony jest zakres możliwych klasyfikacji wiekowych. Przedmiot z najwyższą klasyfikacją wiekową decyduje o ostatecznym wyniku. Tak więc: jeśli film zawiera przerażające sceny, które prowadzą do klasyfikacji 12 i brutalne sceny, które prowadzą do klasyfikacji 16, produkcja otrzyma klasyfikację 16 ze względu na przemoc.
Maksymalnie cztery ikony
Produkcja może uzyskać wysoką klasyfikację na podstawie wielu czynników. Aby zachować przejrzystość i prostotę, klasyfikacja wiekowa nigdy nie składa się z więcej niż czterech ikon: klasyfikacji wiekowej z maksymalnie trzema deskryptorami treści. Tutaj priorytetem są deskryptory przemocy, strachu i seksu. Rodzice uważają te tematy za najważniejsze.